Column Marian Geling: mogelijkheden laten stralen

Een paar weken geleden kreeg ik een uitnodiging voor de jubileum uitvoering van het Toverbaltheater in het De La Mar theater. Wat een geweldige voorstelling. De spelers speelden de sterren van de hemel, de inhoud van het stuk was super, het decor was sprankelend en dat alles in een van de prettigste, mooiste theaters van Nederland.

Maar wat me het meest tot nadenken stemde, is het uitgangspunt van het Toverbaltheater: iedereen heeft talenten en mogelijkheden en is daardoor van betekenis voor een ander. Natuurlijk moet je rekening houden met beperkingen (en dat doen ze ook) maar het laten zien van mogelijkheden van de spelers staat centraal. Ik zie dat de Prokkelweek daarvoor ook steeds meer gebruikt wordt. Kijken naar en focussen op mogelijkheden en talenten van mensen. En kijken of je vanuit die mogelijkheden een ander wat kunt laten leren of jezelf verder kunt ontwikkelen. Het Toverbaltheater laat zien dat die mogelijkheden er altijd wel zijn. Alleen moet je soms wat anders kijken.

Fietsend van werk naar huis denk ik aan het Toverbaltheater. Ik vraag me af waarom het soms toch zo moeilijk is om te focussen op mogelijkheden. Ik denk aan twee telefoongesprekken die ik vandaag had. Eentje van een medewerker van de gevangenis in Leeuwarden. Bij hen zitten  best veel mensen met een verstandelijke beperking. Ze willen graag tips. Hoe kun je als gevangenisbewaker nog beter omgaan met gevangenen met een verstandelijke beperking? Ze vinden het fijn als er in de Prokkelweek een groepje van zes of acht mensen met een verstandelijke beperking daarover wil komen praten.

Een zelfde soort vraag kwam van een medewerker van het UWV. Ook zij willen graag tips en tops horen van mensen met een verstandelijke beperking, zodat ze hun werk nog beter kunnen doen. Ze gebruiken de mogelijkheid die de Prokkelweek biedt om zelf wat te leren. Aan hen én aan ons er voor te zorgen dat mensen met een verstandelijke beperking deze mogelijkheden gaan gebruiken. Collega Robin zet beide activiteiten op de website en post ze op Facebook. Collega Sharon belt een paar mensen uit ons netwerk. Zij reageren enthousiast. Mensen willen graag in gesprek met elkaar. Ze willen graag van elkaar leren. Dus eigenlijk is het niet zo moeilijk. Of toch wel? Want ik zie dat er nog wel veel mogelijkheden onbenut blijven.

Al fietsend in de zon bedenk ik dat dit ook voor mij geldt. Ik laat me soms ook te veel leiden door wat niet lukt. En verlies daardoor de mogelijkheden een beetje uit het oog. Dat zal ook vast zo zijn voor begeleiders, voor managers, voor medewerkers of ze nu bij een zorginstelling werken of een bedrijf, realiseer ik me. Hoe kun je meer aandacht geven aan mogelijkheden. En het verder ontwikkelen daarvan. Thuis aangekomen bedenk ik dat de jaarlijkse Prokkelweek mij in elk geval helpt. Het zorgt ervoor dat ik oog houd voor talenten en mogelijkheden, in het bijzonder die van mensen met een verstandelijke beperking. En ik realiseer me dat daar heel veel kracht en energie vanuit gaat. Dus beste mensen, dank daarvoor.