Column Marian Geling: Prokkelweek – verbindend en verrijkend
Al mijmerend over de komende Prokkelweek moet ik denken aan al die mooie verbindingen die er de afgelopen jaren zijn ontstaan. En hoe leuk het is om te zien dat er steeds meer komen. En dat ze ook tot blijvende contacten leiden. Het is echt een olievlek. Een olievlek die niet meer weg te poetsen is, gelukkig maar.
Wat te denken van Serginio? Hij werkt al weer bijna vier jaar met heel veel plezier en trots in het bedrijfsrestaurant van de Tweede Kamer. Wat ik zo mooi vind is het enthousiasme van zijn collega’s. Zij vinden de donderdag de leukste dag om te werken. Dan is Serginio er namelijk. Hij zorgt voor een hele fijne sfeer in het team. Dat hoor ik niet alleen van Ruud, zijn baas, maar ook van zijn collega’s en van de bezoekers van het restaurant.
Ik hoop dat ook dit jaar nog weer meer bedrijven de Prokkelstage gebruiken om kennis te maken met de talenten van mensen met een (licht) verstandelijke beperking. En natuurlijk dat mensen met een (licht) verstandelijke beperking die mogelijkheid oppakken.
Op heel veel plaatsen wordt het onderling geregeld: ik hoor van de Hartekamp Groep dat ze druk bezig zijn met het inventariseren van wensen en het maken van koppelingen. En ook de jobcoaches van Humanitas DMH zijn druk aan de slag. Net zoals die van Siza, Estinea en de Baalderborg Groep. Zomaar een paar mensen die ik de afgelopen tijd gesproken heb.
En dan is het leuk een telefoontje van de gemeente Bunnik te krijgen. Zou er iemand stage willen lopen bij de burgemeester? Collega Robin zet het op de website. Een paar twitterberichtjes verder en ja hoor ook deze plaats is opgevuld.
En dan komt het langverwachte telefoontje van Sodexo. De reorganisatie is afgerond. Er is weer tijd voor de Prokkelweek. Half april krijgen we een overzicht van alle Prokkelstage aanbiedingen van Sodexo. Dat is echt heel mooi want ze zitten overal in het land. In Groningen, maar ook in Capelle, Amsterdam, Alkmaar, Hilversum, Breukelen en Enschede. Ik ben erg benieuwd welke bedrijven er dit jaar mee doen. Met een glimlach denk ik aan de foto’s die ik kreeg van de stagiairs bij de NOS-kantine. Ben je broodjes aan het smeren en komt er een bekende Nederlander langs. Ja die moeten natuurlijk ook eten. Toch ook mooi dat ze de tijd nemen voor het maken van wat selfies.
Zo blijven de mailtjes en telefoontjes elkaar afwisselen. Dan van een bedrijf, dan van een ervaringsdeskundige, dan van een begeleider, dan van een docent. En maar vertellen en verbinden. Het is druk en het is veel, maar ik merk dat het ook wat met mijzelf doet. Ook ik krijg een glimlach op mijn gezicht als ik hoor dat er weer een succesvolle koppeling is gemaakt.
Marian Geling, landelijk projectleider Stichting Prokkel
